Levensbeschouwing, deel 1 (bij mooi weer)

Wat is dit bizar, dat je gewoon uit pure luxe en verveling maar een stuks uitdaging op gaat zoeken tegen de elementen en een paar andere mafketels. Daar zit je dan op je bootje op de Noord Atlantic. The Doors op de radio, bakkie koffie, lekkere door je meisje gemaakte English Cristmas Pie een beetje te genieten van de leegte hier, en dan ben ik nog maar 3 dagen onderweg. Wetende dat je de eerste depressie redelijk doorgekomen bent en dat je op de tweede, die eraan zit te komen beter voorbereid bent, althans, dat verwacht ik. Een beetje te mailen. Alleen noemen ze dat. Ik geloof dat ik nog nooit iets gedaan heb waar zoveel mensen met me meeleven als nu, en dat nou niet bepaald eenzaam. Ik heb nog een klokje in nl tijd staan, en het mooie is dat het daar precies 2 uur eerder borreltijd is dan in UTC!